1994’ün bir soğuk Şubat gecesi kaybettik O’nu.
Onu özlemediğimiz, ‘iyi ki babamızdı’ demediğimiz bir gün bile olmadı. Duruşunu, sakinliğini, gülüşünü kalplerimize alarak hayata devam ettik.
O hep yazmak isterdi. Notlar alır, yazacağı kitaplara ve şiirlere malzeme toplardı. Hele bir koşturmaları bitsin, kitapları ve yazıları ile baş başa kalacağı yılları beklerdi. Kalbi koşturmalarından erken pes etti maalesef.
60’lı yıllardan kalan, özenle daktiloya çektiği şiirleri var bizde şimdi. Anneme olan aşkı ile, hayatın zorlukları arasında sıkışıp kalan mısralar. Fotograflar var, gencecik ve siyah beyaz. Bizlerle beraber fotoğraflar var gülümseten ve bizi o anlara geri götüren. Hayatının aşkı annemizle olan fotoğrafları var.
Şimdi hepsini birleştireceğimiz ve özellikle onu hiç tanımayan torunları Jasmine, Leila ve Tuna da dahil olmak üzere herkesi onunla tanıştıracak bir projeye başlıyoruz. Internet sitesi, Youtube kanalı ve bir hatıra kitabı olarak gerçekleştireceğimiz bu projenin başlangıcını da onun doğum gününde yapıyoruz.
Onu tanıyan, yolları kesişmiş olan, elinde fotograf veya bir anı olan varsa, bu kitaba, youtube kanalına ve web sitesine eklemek isteriz.
Bizim zihnimizdeki resimleri ve anıları hala rengarenk, bize öğrettikleri hala capcanlı.